سطح سایتوکاینهای مترشحه از سلول های th۱۷ و t تنظیمی در بیماران سقط مکرر خودبه خودی

زمینه و هدف: سقط مکرر خود به خودی با علت ناشناخته( ursa ) ممکن است به دنبال رد ایمونولوژیک جنین به علت عدم تنظیم کنترل سیستم ایمنی، طی بارداری رخ دهد. تعادل بین سلو لهای th17 و treg یکی از مکانیسم های تنظیم ایمنی بارداری محسوب می شود. بنابراین الگوی سایتوکاینی th17 و treg ممکن است در مورد پاتوفیزیولوژی سقط مکرر حائز اهمیت باشد. مطالعه حاضر، سایتوکاین های th17 و treg را در زنان ursa درمقایسه با زنان سالم ارزیابی خواهد نمود. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، 30 زن با سابقه 3 سقط مکرر با علت ناشناخته به عنوان گروه مورد و 28 زن سالم دارای حداقل یک زایمان موفق به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. سطح il-   وil-10 ،il-21، 17 tgf-β درنمونه سرم به روش elisa سنجش و در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج بدست آمده با استفاده از آزمون آماری کلموگروف- اسمیرنوف، من – ویتنی و اسپیرمن و با نرم افزار spss ver.22 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: سطح il-17 درگروه بیماران ursa به طور قابل توجهی نسبت به گروه کنترل بالاتر بود  (p<0.001).  همچنین سطح tgf-β درگروه کنترل نسبت به بیماران ursa بالاتر بود ( p=0.001 ). درگروه مورد، غلظت il-17 همبستگی مثبت با tgf-β نشان داد. p=0.002 و 4( r(r =0.554 . اما میزان il-21 و il-10 در دو گروه، به لحاظ آماری تفاوت قابل توجهی نداشت. نتیجه گیری: در این مطالعه، سطح بالاتر il-17 و سطح پایی نتر tgf-β در زنان ursa درمقایسه با گروه کنترل نشان می دهد که ایمنی نوع th17 و تنظیم ایمنی با واسطه سلول t تنظیمی، ارتباط گسترده ای با پاتوژنز ursa دارد.